เทศกาลส่งความสุขส่งท้ายปีเก่า2553ต้อนรับปีใหม่ 2554 มาเยือนอีกครั้งแล้วเป็นสิ่งย้ำเตือนว่าอายุเราได้เพิ่มอีกปีเวลาที่จะอยู่สร้างสรรค์ความดีงามสำหรับตนเอง ครอบครัว และสังคมก็น้อยลงอีกแล้ว คิดถึงพ่อแม่ที่จากไปและพ่อแม่ฮักที่ยังมีชีวิตอยู่คือคุณแม่ชมคุณพ่อสมชาวบ้านป่าขี้ยาง ตำบลบุ่งค้า อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร ที่ท่านครองชีวิตอยู่ด้วยกันมายาวนาน ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชรแล้ว เป็นแบบอย่างที่ดีในการดำเนินชีวิตที่ทำให้อริยวรรณและครอบครัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณพันธุ์ทอง จันทร์สว่าง (สามี)ประทับใจทุกครั้งที่ได้พบกับท่านทั้งสองในฐานะลูกฮักของคุณพ่อคุณแม่ที่ท่านเมตตาเรามากได้รับความอบอุ่นทุกครั้งที่ไปเยี่ยมท่าน โดยเฉพาะคุณปู่ถวิล จันทร์สว่างคุณพ่อของสามีท่านก็สนิทสนมกันไปทำบุญด้วยกันที่วัดภูสูง เวลาอริยวรรณไปวัดบุคคลที่แอบชื่นชมอยู่ในใจเสมอคือญาติธรรมฝ่ายชายคือคุณครูสมเกียรติ์ และน้องนาง อุบาสกอุบาสิกาที่วัดภูสูงผู้ซึ่งดูแลครูบาอาจารย์ พระภิกษุสงฆ์ค้ำจุนพระพุทธศาสนาวัดวาอารามซึ่งหาได้ยากนักที่จะมีใครทำได้เหมือนท่าน แม้อริยวรรณไปวัดก็จะละอายแก่ใจตัวเองทุกครั้งที่เห็นท่านทำงานต่างๆ ทั้งงานฝีมือที่ปราณีต งดงาม ซึ่งตัวเองก็ทำอะไรไม่เป็นสักอย่างไปวัดก็ไปแอบชื่นชมคนอื่นเท่านั้น ผลงานไม่มี บางครั้งก็ทำอะไรไม่เข้าท่าต้องคอยให้ท่านผู้รู้ตักเตือนอยู่บ่อยครั้ง ในวาระเทศกาลส่งความสุขส่งท้ายปีเก่า2553ต้อนรับปีใหม่ 2554 อริยวรรณ-พันธุ์ทอง-เพียรเพ็ญ-ภูมิพันธุ์ จันทร์สว่าง ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั่วทั้งสากลจักรวาล จงดลบันดาลประทานพร แด่พ่อแม่,ครูบาอาจารย์,เพื่อนพ้องน้องพี่ญาติสนิทมิตรสหายทุกๆท่าน ให้ประสบแต่สิ่งที่เป็นมงคล สมบูรณ์พูลผลด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ สุข มีสัมมาทิฐิเจริญรุ่งเรืองในกิจการงานต่างๆในทางโลกและเจริญในธรรม มีดวงตาเห็นธรรมสำเร็จมรรคผลนิพพาน ทุกท่านทุกคนเทอญ หากได้เคยประมาทล่วงเกินท่านด้วยกาย,ด้วยวาจา,ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้า,ลับหลัง,ทั้งตั้งใจและมิได้ตั้งใจ ทั้งระลึกได้และระลึกไม่ได้ก็ดี ขอทุกท่านได้โปรดยกโทษ อโหสิกรรม ซึ่งกายกรรม,วจีกรรม,มโนกรรมนั้นเพื่อความสำรวมระวังต่อไป
